Za błędy urzędnika w WZ można skarżyć miasto

Możliwość skarżenia miasta za błędy w wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy istnieje w polskim porządku prawnym i opiera się na przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego oraz Kodeksu cywilnego.
Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego ponosi odpowiedzialność za szkody wynikłe z błędnych decyzji administracyjnych. Decyzja o warunkach zabudowy jest szczególnie istotna, gdy w danej lokalizacji brakuje miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W przypadku jej błędnego wydania inwestor może ponieść znaczne straty, co otwiera możliwość dochodzenia odszkodowania. Aby takie roszczenie było skuteczne, konieczne jest spełnienie kilku kluczowych przesłanek.
Po pierwsze, należy wykazać, że decyzja została wydana z naruszeniem prawa. Może to być wynikiem braku spełnienia wymogów planistycznych, niedochowania proceduralnych zasad lub sprzeczności z przepisami dotyczącymi ochrony środowiska. W celu dochodzenia odszkodowania decyzja taka musi zostać uchylona, zmieniona lub uznana za nieważną w wyniku postępowania administracyjnego.
Po drugie, osoba domagająca się odszkodowania musi wykazać, że błędna decyzja spowodowała rzeczywistą szkodę. Może to obejmować koszty przygotowania projektów budowlanych, opłat administracyjnych, utratę potencjalnych przychodów czy wydatki związane z modyfikacją inwestycji. Po trzecie, konieczne jest udowodnienie związku przyczynowego między błędną decyzją a powstałą szkodą, co wymaga przedstawienia konkretnych dowodów, takich jak faktury, rachunki czy opinie biegłych. Procedura dochodzenia odszkodowania rozpoczyna się od postępowania administracyjnego, w którym należy zaskarżyć decyzję do organu wyższej instancji, na przykład Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Jeśli decyzja została już wydana, można wnioskować o jej uchylenie lub stwierdzenie nieważności. Dopiero po stwierdzeniu niezgodności decyzji z prawem możliwe jest wystąpienie z roszczeniem odszkodowawczym przed sądem cywilnym. W pozwie przeciwko miastu należy szczegółowo opisać poniesioną szkodę, przedstawić dowody na jej istnienie oraz wykazać, że wynikała ona bezpośrednio z wydanej decyzji.
Wysokość odszkodowania zależy od indywidualnych okoliczności sprawy i obejmuje zarówno rzeczywiste straty, jak i utracone korzyści. Rzeczywiste straty mogą obejmować koszty związane z realizacją inwestycji, która okazała się niemożliwa do zrealizowania z powodu błędnej decyzji. Utracone korzyści to natomiast dochody, które mogłyby zostać osiągnięte, gdyby decyzja była zgodna z prawem, na przykład przychody z najmu nieruchomości lub zysk z inwestycji.
Proces dochodzenia odszkodowania jest skomplikowany i wymaga dużej wiedzy z zakresu prawa administracyjnego oraz cywilnego. Każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, dlatego inwestorzy powinni korzystać z pomocy prawników specjalizujących się w tego rodzaju sprawach.
Dzięki temu mogą zwiększyć swoje szanse na uzyskanie należnego odszkodowania i zminimalizowanie strat wynikających z błędnych działań administracji publicznej.